Lanzarote, Surf & Inner Strength - Surfana Surftrips – Februari 2017
Nog voordat de wekker van mijn kamergenoot gaat ben ik al op. Wat een kleine week in Lanzarote al niet kan doen. In Nederland kom ik vaak maar met moeite mijn bed uit.
Ik loop richting het terras en geniet in stilte; het uitzicht (bergen aan de ene kant, zee aan de andere) in combinatie met het ochtendlicht is prachtig.
Langzaam komt de villa tot leven en druppelt de rest van de groep en crew de woonkamer binnen. Bert heeft het ontbijt inmiddels al klaar gezet.
Een tafel met lekkers waar je spontaan keuze-stress van zou krijgen. Dit keer stokbrood met allerlei kaasjes? Of toch maar weer een kom yoghurt met noten, fruit, honing, etc...
De temperatuur is aangenaam en de lucht strakblauw, dus het ontbijt wordt uiteraard buiten genuttigd. Straks weer lekker surfen! De afgelopen dagen zijn er enorme sprongen vooruit gemaakt en ik heb iedereen al heel wat keer (staand) op het board voorbij zien komen.
Je voelt aan alles….. dit gaat weer een hele mooie dag worden!
Een surftrip is (meestal) leuk, een surftrip van Surfana is leuker. Dit heb ik al eens meegemaakt en kan ik iedereen aanbevelen.
Basisingrediënten: een mooie locatie, goede surflessen, heerlijk eten, een ongedwongen, relaxte sfeer (geen strak programma, niets moet maar alles kan) en ga zo maar door. Net terwijl je denkt dat dit bijna niet beter kan, blijkt er toch nog een ‘next level’ te zijn…..
Het begint al als je uit het vliegtuig stapt in Lanzarote.
Een aantal uur geleden stond ik nog te bibberen in een gure januari-nacht, nu kunnen de dikke vesten in de tas en heb je overdag ineens genoeg aan een shirtje. En dan kom je aan bij de villa in Nazaret… wow! Super groot maar toch heel sfeervol, met allerlei fijne plekjes en over het uitzicht had ik het al eerder gehad.
Na een spontaan bezoek aan de markt in Teguise (leuk plaatsje!) is het tijd voor de 1e surfles. De rest van de groep bleek allemaal uit beginners te bestaan. Zelf surf ik alweer een jaartje of 5, dus ik pak als enige een hardboard, blijf voor de vorm nog even quasi geïnteresseerd bij de instructie hangen en duik dan snel het water in.
De omstandigheden bij Famara Beach zijn perfect voor alle niveaus. De golven hebben veel kracht en je hoeft niet veel moeite te doen om ze te pakken. Terwijl de rest nog aan het oefenen is heb ik er binnen een mum van tijd al wat ritjes op zitten en dus helemaal klaar om de rest van de week eens even lekker de ervaren surfer uit te gaan hangen.
Dacht ik.
Gilmar (de lokale surfleraar) en Nette hadden echter nogal wat aan te merken op mijn techniek. Knieën veel meer bij elkaar, bovenlichaam rechtop, vooruit kijken en ga zo maar door. Tja, dat kan je dus krijgen als je ooit een aantal surflesjes neemt en daarna zelf maar ‘wat’ doet. Dat werd een uitdaging, want als je begint kun je nog van alles aanleren….. maar leer de verkeerde dingen maar eens af! En zeker als je een tikkeltje eigenwijs bent zoals ik.
Het begon met nogal wat frustratie, maar langzamerhand ging het ergens op lijken en moest ik toch ook wel toegeven dat bij het goed toepassen van de tips, ik echt wel stabieler op mijn board stond. Al met al heerlijk gesurft en weer helemaal stoked!
Normaal gesproken zou dit een prima afsluiting zijn van het verhaal, maar er was meer…
Dit was namelijk de allereerste ‘Surf & Inner Strenght’ week van Surfana. Hoe bijzonder dit allemaal was valt eigenlijk niet te omschrijven, maar ik ga het toch proberen.
Vooraf wist we niet veel. Iets met ademen, meditatie en je innerlijke kracht terug vinden en zo. Naar dat laatste was ik al zo lang op zoek dat ik niet eens meer wist dat ik het had, dus het besluit om me juist voor deze week aan te melden was snel genomen.
Na terugkomst van de 1e surfles heeft Niels Mooij, de coach die het Inner Strenght gedeelte organiseert, de matjes al klaar gelegd in de kamer. De ademsessie (liggend een lange tijd heel diep ademhalen) brengt eerst een bizarre verkramping in mijn armen, maar aan het eind een diepe ontspanning. Hier en daar komen de eerste emoties al los. En dan wordt je na afloop ineens omhelst door mensen die je nauwelijks 1 dag kent. Dat was even wennen, maar voelt eigenlijk ook al meteen goed.
Ik ben niet zo’n prater, dus de stiltewandeling die dinsdag op het programma stond sprak me wel aan. De vulkanische landschappen in Lanzarote lenen zich hier helemaal voor, je neemt het op deze manier toch op een andere manier in je op. Een onderdeel onderweg was om een stukje iemand, die met de ogen dicht loopt, te begeleiden en de ander daarin dus te vertrouwen. Dat zat gelukkig wel goed en iedereen heeft het er zonder kleerscheuren vanaf gebracht.
Na een pad langs uitgestrekte zwarte rotsen, wachtte de beklimming van de Caldera blanca vulkaan. Het was de enige dag dat het vooral bewolkt was (de rest van de week volop zon gezien) en op de top van de vulkaan is het zelfs behoorlijk mistig. Dit gaf het geheel een mystiek tintje waar ik bijzonder van onder de indruk was.
Op woensdagochtend voor het surfen een sessie op het strand (onder andere een stuk rennen met je ogen dicht). De volgende dag een ingelast onderdeel. Gilmar heeft een speciale plek, een grot in de bergen (met uitzicht op de baai waar we altijd surfen) waar hij ons, bij uitzondering, mee naartoe wil nemen. We zitten hier een aantal uur in een kring om het vuur, doen een Rapè-ceremonie en zingen mantra’s. Klinkt dit zweverig? Ja, misschien wel. Maar zo voelde het op dat moment absoluut niet. Maar je moet er denk ik bij geweest zijn om dat te begrijpen. Voor velen was dit in ieder geval een hoogtepunt deze week.
Vrijdagmiddag stond er iets op het programma waar ondergetekende (en tevens koukleum) een beetje tegenop zag: het ijsbad. Maar ik ging de uitdaging aan en het viel me mee. Natuurlijk is het even slikken als je het ijskoude water in stapt, maar door de begeleiding van Niels (ademhaling, focus) kom je op een gegeven moment in een modus waardoor je de kou veel beter kan hebben en nog wat langer kan blijven liggen.
En weer een bijzondere ervaring om te doen en met iedereen te delen. Leuk trouwens dat de crew volop mee doet aan de diverse onderdelen, voor hen is dit ook allemaal nieuw dus dat maakt de samenhorigheid nog groter.
Na een supergezellig etentje in Teguise vrijdagavond en een kleine afterparty in de villa (mede dankzij een spontane DJ-set van Tomas) is het einde toch echt in zicht. Zaterdagochtend weer lekker met z’n allen ademen en na de laatste keer surfen is er ’s avonds nog een afsluitende kijksessie.
Deze is voor mij best heftig en confronterend, maar aan de andere kant ook goed om te ervaren dat ik me ten opzichte van de eerste dagen, toen ik zelfs nog een onderdeel over sloeg omdat ik dat iets te lastig vond (wat overigens geen enkel probleem was), veel meer open durf te stellen.
Ik ben nog lang niet waar ik zijn wil, maar deze week heeft aardig wat los gemaakt en ik hoop dan ook dat ik uit deze ervaringen wat mee kan nemen naar Nederland.
Wat ik zeker meeneem zijn ontelbaar veel herinneringen, het herwonnen plezier in het surfen, de prachtige foto’s van Nils en zeker ook de lieve mensen die ik ontmoet heb. Met wie ik al deze dingen heb meegemaakt, met wie ik soms gehuild heb maar vooral heel veel gelachen.
Ik hoop oprecht dat het contact met de groep in het geheel en een paar mensen in het bijzonder zal blijven bestaan. De tijd zal het leren, niets is zeker in het leven. Niets? Nou ja, 1 ding weet ik eigenlijk wel zeker: dat dit niet mijn laatste Surfana Surftrip is geweest!
Review en verhaal via Roel Syperda.
Ook zin gekregen om met Surfana Surftrips op Surftrip te vertrekken?
Dit zijn de data voor 2017-2018:
Spanje 2017
24 sept – 1 okt
1 okt – 8 okt
8 okt – 15 okt Surf & Explore
15 okt – 22 okt Surf & Flowfit
Portugal 2017
29 okt – 5 nov Surf & Inner Strength
5 nov – 12 nov Surf & Yoga
12 nov – 19 nov Surf & Yoga
19 nov – 26 nov
26 nov – 3 dec
Lanzarote 2018
20 jan – 27 jan Surf & Yoga
28 jan – 4 feb
4 feb – 11 feb
Geen opmerkingen:
Een reactie posten