Crystal Voyager is een surf film uit 1973 geregisseerd door David Elfick. Deze klassieker werd gefilmd, geschreven en verteld door surfer, fotograaf en filmmaker George Greenough die eerder al in 1970 de film "The Innermost Limits of Pure Fun" lanceerde.
De film is gestructureerd als een losse biografie van Greenough en werd grotendeels opgenomen in Californië. Het documenteert Greenough's zoektocht naar uncrowded golven, die leidde tot de bouw van zijn 12 meter lange jacht. Daarnaast komen ook Californische legende Richie West en Australische wereldkampioen Nat Young in beeld.
Crystal Voyager ging in première in het Sydney Opera House op 5 december 1973 en had al een succesvolle drie weken durende run alvorens hij ook in andere staten werd gelanceerd. De theatrale 35mm versie van de film is anders dan de originele 16mm release en werd opnieuw samengesteld door Elfick en Greenough. Het werd een van de meest succesvolle Australië films met een brutowinst van meer dan A $ 100.000 (1973 cijfers) op de oorspronkelijke Australische versie, alvorens te worden opgepikt door de Britse hemdale Corporation.
Het laatste stuk van de film, de afsluiter en kortfilm "Greenough's Echoes", wordt algemeen beschouwd als het hoogtepunt van de film. Dit stuk werd gefilmd met een camera in een waterdichte behuizing en vastgebonden aan het lichaam van Greenough. Deze kortfilm is samengesteld uit slow-motion opnames die gemaakt zijn in tubes en nadien bewerkt op het 23-minuten durende nummer "Echoes" van Pink Floyd.
De film is integraal op YouTube te bekijken:
Video Crystal Voyager Part 1
Video Crystal Voyager Part 2
Video Crystal Voyager Part 3
Video Crystal Voyager Part 4
Video Crystal Voyager Part 5
Video Crystal Voyager Part 6
