The Black Dog Surfing

 

Een aantal mensen stuurden me een mailtje hoe het komt dat de Surfbuddha niets meer post op deze blog. Dat deed veel deugd om die mailtjes te lezen.

Daarom dat ik nu beslis om daar wat duidelijkheid over te scheppen.

Ik worstel al een paar jaar met een hevige burn-out/depressie/angststoornis.

Hoe is dit eigenlijk ontstaan?

Ik heb een zeer drukke periode gehad op het werk en daarenboven worstelde ik met de aankoop van een nieuwbouw appartement. Daardoor had ik gedurende lange tijd zeer veel stress. Ik kreeg steeds meer lichamelijke klachten zoals buikpijn. Op een bepaald ogenblik kreeg ik angstaanvallen. Op de trein, in de auto, in de supermarkt. Op den duur durfde ik het huis niet meer uit. Dit begon ook enorm te wegen op m'n relatie omdat bijna niets meer mogelijk was.

Ik ben toen bij verschillende mensen hulp gaan zoeken en uiteindelijk was er een psychiater die me Escitalopram voorschreef. Daarvan werd ik echter nog meer opgefokt en ik kon plotseling niet meer slapen. Ik heb die medicatie een maand volgehouden en een maand niet kunnen slapen. Ik geraakte totaal niet meer in slaap. 

Na het stoppen van de medicatie kon ik echter niet meer terug slapen. Het was alsof m'n lichaam het verleerd had. Door de angsten en het vermijden van activiteiten buitenshuis en door de hevige insomnia daarbovenop geraakte ik steeds meer vermoeid en deed ik niets anders meer dan in de zetel liggen. Ik werd depressief en had voor niks geen zin of goesting meer.

Wat heb je nu eigenlijk?

Ik denk dat ik een geagiteerde depressie heb met hevige insomnia. En het een houdt het ander in stand. Het is alsof m'n lichaam of geest door de hevige en langdurige stress in overdrive gegaan is en het evenwicht niet meer terug vindt. Ik heb het gevoel dat ik constant in Fight or Flight modus zit. 

Ik ben continu op de uitkijk voor gevaren. M'n geest is overactief en ik geraak niet meer in rust. Telkens als ik wil rusten, schiet ik in paniek. Ik denk dat dat is omdat m'n lichaam in survival modus is en dat ik daardoor niet mag rusten. Er zou eens gevaar om de hoek kunnen schuilen.

Ik heb er al het een en ander over opgezocht en ik denk dat ik van een bepaalde stof teveel moet hebben in m'n lichaam en dat het evenwicht niet meer hersteld wordt. Misschien is dit adrenaline of noradrenaline.

Daardoor geraak ik ook niet meer in slaap omdat m'n geest niet wil loslaten. Dat maakt dat ik enorm moe loop en voor niks energie of goesting heb. En dat houdt dan weer de depressie in stand. Ook het feit dat ik hier geen uitweg in zie, houdt alles in stand.

Misschien heb ik overactieve of uitgeputte bijnieren, maar uit urine en bloed testen is gebleken dat dit niet kan. 

Wat heb je al geprobeerd om hieruit te geraken?

Ik heb in de laatste jaren al zeer veel geprobeerd. Ik vecht elke dag om hieruit te geraken en heb al vele tips en raad gevolgd van vrienden en kennissen.

Ik heb al een tiental psychologen gezien en bijna evenveel psychiaters. Ook ben ik een tijd in opname geweest.

Ik heb o.a. al Hypnose, Reikki, Osteopaat, Accupunctuur, Mindfulness, Yoga geprobeerd maar niks lijkt te helpen om het evenwicht te herstellen.

Heb je medicatie geprobeerd?

Ja, ik heb al zeer veel geprobeerd. Bijna alle antidepressiva en kalmeringsmiddelen. Het beste was ik met zware Benzo's maar dat maakte me dan nog meer suf en ik kreeg zeer snel gewenning. Ik moest er al zeer snel veel meer van nemen. 

Op een bepaald moment nam ik 5 Temesta's en evenveel Xanax op een dag om toch maar een beetje rust te vinden.

Momenteel ben ik nog het beste met Zyprexa en Redomex. Zyprexa helpt zeer goed tegen m'n buikpijn en Redomex maakt me suf om iets beter te kunnen slapen.

Maar ik heb meestal veel bijwerkingen van de medicatie en weinig baat. Vooral ook omdat m'n lichaam of geest zo overgevoelig is en altijd op de uitkijk voor gevaren. Medicatie wordt door m'n lichaam als een gevaar gezien en ik word er nog meer opgefokt van.

Ook heb ik al heel veel supplementen geprobeerd zoals slaapmiddelen, kalmeringsmiddelen, adaptogenen en vitamines.

Surf je nog?

Veel te weinig. Dat doet enorm veel pijn. Meestal ben ik gewoon te uitgeput en te depressief om te gaan surfen. 

Ook sporten is vaak te zwaar voor mij. Ik weet dat dit een manier zou zijn om eruit te geraken, maar door zo weinig te slapen recupereert m'n lichaam bijna niet.

Werk je nog?

Nee helaas heb ik dit ook moeten on hold zetten. Doordat ik zo goed als niet slaap, ben ik van het minste overprikkeld. Ik kan dus heel weinig aan overdag.

Maar ik zou heel graag terug kunnen gaan werken. Ik heb een super tof werk, leuke collega's en een goeie baas.

Hoe moet het nu verder?

Momenteel probeer ik toch zoveel mogelijk activiteiten te plannen overdag en zo weinig mogelijk in de zetel te liggen. Maar dat is echt niet makkelijk. Ik zou zo graag weer sporten en aan m'n conditie werken, maar de vermoeidheid nekt me.

Ik probeer ook zoveel mogelijk raad en tips te volgen van vrienden en dokters.

En misschien is deze blogpost ook een stap in de goede richting?

Het is opmerkelijk dat ik een tijd geleden een blogpost had geschreven over hoe surfen kan helpen tegen depressie en angsten.